Jak co roku nasze przedszkolaki uroczyście obchodziły Wigilie Bożego Narodzenia.
Dzieci przygotowały świąteczne występy na nutę góralską oraz zabawy zimowe. Wcześniej udekorowały choinkę oraz przygotowały świąteczne kartki dla najbliższych.
Dzięki temu mogły poznać tradycje naszego kraju oraz zaśpiewać po góralsku najpiękniejsze kolędy polskie.
Dla niektórych był to pierwszy występ przed publicznością i dla nich największe brawa za odwagę i uśmiech.
Po części artystycznej przyszedł czas na wspólna wieczerzę. Było dzielenie się opłatkiem, śpiewanie kolęd, jedzenie tradycyjnych potraw. Dzieci najbardziej smakował barszcz z uszkami.
Wigilia to dzień poprzedzający święto Bożego Narodzenia. Nazwa pochodzi od łacińskiego słowa “vigilare”, to znaczy: czuwanie, stanie na straży, bycie gotowym. Wigilią nazywana jest także uroczysta wieczerza, do której zasiada się o zmroku w gronie najbliższych.
“Wigilia jest starym chrześcijańskim zwyczajem oczekiwania. Przed każdym wielkim świętem poprzedzająca noc jest oczekiwaniem. A szczególną wigilią była ta pisana wielką literą – Wigilia Bożego Narodzenia, tego jednego z centralnych świąt” – powiedział w rozmowie z PAP dominikanin o. Maciej Zięba.
Dodał, że w tradycji chrześcijańskiej od samego początku zwyczaj ten dotyczył różnych świąt, my jednak mówimy szczególnie o tej jednej wigilii – Wigilii Bożego Narodzenia.
W Polsce Wigilia zyskała popularność w XVIII w., a w XX w. stała się powszechną tradycją. Tego dnia w wiejskich chatach i dworach umieszczało się w czterech rogach głównej izby cztery snopy zbóż: pszenicy, żyta, jęczmienia i owsa, aby narodzony Jezus nie skąpił w Nowym Roku niezbędnego pokarmu dla zwierząt i ludzi.
Dawniej na wsi podawano bydłu w oborze kawałek różowego opłatka, a także kawałki potraw z wigilijnego stołu. Niektóre ze zwierząt wprowadzano na chwilę do domu. Zapraszano na swoją posesję również zwierzęta leśne, w tym wilki, przed domem rzucano dla nich pożywienie.
Do tych zwyczajów doszła później tradycja ubierania choinki, która jest chrześcijańskim symbolem drzewa rajskiego. Przez zieleń, którą zachowuje nawet w zimie, jest dla wierzących symbolem Chrystusa, jako “drzewa życia”, ozdobiona lampkami symbolizuje Chrystusa – “światłość świata”.
Najnowsze komentarze